Άλλος ένας επισκέπτης στο σχολείο μας, ο παππούς της Τζίλης , από το Μεγαπλάτανο. Μας μίλησε για την οικογένεια του , την δουλειά του ( ασχολήθηκε με την γεωργία) και πως ακόμη και τώρα που μεγάλωσε δουλεύει βοηθώντας τα παιδιά του.Μας συμβούλεψε πως με ότι και αν ασχοληθούμε πρέπει να το αγαπάμε και το γνωρίζουμε καλά για να πετύχουμε.Μας διηγήθηκε συγκινητικές ιστορίες από την παιδική του ζωή.Μας είπε πως έζησε 2 πολέμους.τον ένα μέσα από τις αφηγήσεις του πατέρα του, που είχε πολεμήσει στη Μ. Ασία το1922 και τις κακοτυχίες που είχε περάσει και πως κατάφερε να γυρίσει πίσω ζωντανός και τον άλλο του 1940 μέσα από προσωπικές του εμπειρίες , όντας παιδί ο ίδιος, είδε την πείνα, τη φτώχεια, το θάνατο, και πως βοήθησαν πολλούς ανθρώπους να γλιτώσουν από αυτά.Μας διηγήθηκε και την ιστορία μιας γυναίκας που έσωσαν μαζί με τα παιδιά της και γύρισε μετά από χρόνια να τους πει ευχαριστώ. Μας μίλησε και για την προσφυγιά των ανθρώπων και θυμήθηκε την αγαπητή του δασκάλα, πρόσφυγα από την Μ.Ασία , κ.Σοφία , που όλο το χωριό βοήθησε για να ζήσει ,αυτή και η οικογένεια της ,και πως η ίδια αναγνωρίζοντας όσα της πρόσφεραν, βοηθούσε στο χωρίο όπου μπορούσε, και αργότερα εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αταλάντη. Είπε και άλλα πολλά , κρατώντας αμείωτο το ενδιαφέρον των παιδιών με τις ιστορίες του και τις συμβουλές του. Κρατάμε τις συμβουλές του πως πρέπει να αγαπάμε τον συνάνθρωπο μας , να έχουμε αλληλεγγύη μεταξύ μας, να μην σκεφτόμαστε μόνο τον εαυτό μας, και να μην είμαστε αχάριστοι σε όποιον μας βοηθά.
 |
Του δώσαμε το δίπλωμα της αγάπης ως ευχαριστώ και κρατάμε στο μυαλό μας τις συμβουλές και τις ιστορίες του.
Να'σαι πάντα γερός και δυνατός κ Λουκά
Θα σε θυμόμαστε!
